Το Μουσείο Γ. Σκαρίμπα

Σκοπός του Μουσείου είναι: διατηρώντας ζωντανή τη μνήμη του μεγάλου συγγραφέα της Χαλκίδας, να διευκολύνει τους επισκέπτες να τον γνωρίσουν και εκτός του συγγραφικού του έργου όσο το επιτρέπουν τα διαθέσιμα τεκμήριά του, στα οποία προς ώρας περιλαμβάνονται κάποια προσωπικά του αντικείμενα, οι φημισμένες Καραγκιοζοφιγούρες του με τον Καραγκιοζομπερντέ του, φωτογραφίες του και χειρόγραφά του (που το Μουσείο «μοιράζεται» και με το Αρχείο του Γ. Σκαρίμπα).

Μεμονωμένοι επισκέπτες μπορούν να περιηγηθούν το Μουσείο τις ώρες λειτουργίας του.

Μαζικές επισκέψεις (συλλόγων, σχολείων κλπ) γίνονται μόνο κατόπιν σχετικής επικοινωνίας. 

Παρακαλούμε οποιονδήποτε διαθέτει οποιασδήποτε μορφής μουσειακό υλικό για τον Γιάννη Σκαρίμπα (ή/και για μέλη της οικογένειάς του), να επικοινωνήσει μαζί μας, ανεξάρτητα αν σκοπεύει να το παραχωρήσει.  

O Γιάννης Σκαρίμπας, κάπου στα 1980, διαβάζοντας πως στη Μήθυμνα της Λέσβου  αναμορφώνεται ένα αρχοντικό ώστε να στεγάσει το αρχείο του Ακαδημαϊκού Στρατή Μυριβήλη, στέλνει επιστολή στο Δήμαρχο Χαλκιδαίων  στην οποία μεταξύ άλλων  γράφει σαρκάζοντας και αυτοσαρκαζόμενος:

«[…]Τι κάθεσαι, λοιπόν, ω – της Χαλκίδας – κυρ-Δήμαρχε; Δε γλέπεις πώς τιμούν… τους μεγάλους; Πού είναι το και για ελόγου μου ‘‘αρχοντικό’’ για να στέγαζε… τη γαϊτανοφόρα μου σκούφια; Τα τσαρ’χάκια μου και το – με τρεις οπές – κειο σουράβλι μου, που φούσαγα φουσκομαγουλάτος στα πράτα; Τότενες, δεν ύπαρχαν τα ηχοληπτικά τούτα μέσα μας, για να και τα ουά ουά μου τσακώσουν. (…Απώλεια!). Μα η μακαρίτισσα η γιαγιά μου, στον κλήδωνα ιδόντας τα μελλοντικά… μεγαλεία μου («τραγιά», «βατερλά και γελοίους») σου φύλαξε τα ‘‘ενθυμητικά’’ μου στο κόσκινο, για να οι επιγενόμενοί μου, θαυμμάζουν: Καναδυό μου… κωλόπανα, το… αφαλόκομμά μου, σε στάχτη. Και ένα ‘‘μηρικόν’’ τραγοκόκκαλο, που βύζαινα παρατημένος στη στρούγκα. Δεν απολείπεται πια, παρά με κάνα μαγνητοφών, να μου πάρετε το… ροχαλητό μου – του ύπνου, προπαντός των μεσάνυχτων. Έτσι, οι επιγιγνόμενοι θάχουσιν όλα τα ενθυμητικά… λησμονίας! Χώρια που, κυρ-Δήμαρχέ μου, εξ αυτού, θ’ αυξήσει και ο (κα)τουρισμός της Χαλκίδας!».